Overvloed


Van belt naar bron

Het begrip afval berust mogelijk op een misverstand. In Dharavi wordt vrijwel alles hergebruikt en de bijdrage van de kringloopsector aan de economie is zo groot dat woorden als restant en overschot een andere betekenis krijgen. De kringloopsector voorziet in drie behoeften. Allereerst de verwerking van afval, ten tweede de levering van grondstoffen en ten derde een hoop werk en daarmee inkomen voor heel veel mensen.



De kern van goed hergebruiken ligt in het scheiden van materialen. Naarmate materialen meer gemengd raken, zijn ze minder geschikt voor hergebruik. Het werk in de kringloopsector bestaat daarom voornamelijk uit sorteren en verzamelen. Vooral het sorteren is arbeidsintensief. De beste manier is sorteren aan de bron. Zodra bijvoorbeeld de markt gesloten is, wordt het afval gesorteerd naar groente en fruit en verpakkingsmateriaal.




Het biologische afval kan worden geserveerd als veevoer.



Vuilnis wordt zoveel mogelijk verzameld op vaste plekken. Vaak een stukje grond met drie muren eromheen. Bij vuilcontainers halen vogels en honden het eetbare spul er tussenuit. Textielrestanten uit de kledingindustrie worden verbrand in de ovens van de pottenbakkers.



Deze verzamelplek is tijdelijk buiten gebruik. Er is net een betonvloer in gemaakt. De geiten staan te wachten tot hun vertrouwde plek weer wat te eten biedt. Afdrukken van poten in het verse beton verraden het ongeduld.



Sorteren kost veel tijd. Terwijl de truck van de metaalhandelaar in de file staat, wordt in de laadbak alvast het koperdraad uit elektromotoren gepeuterd. In het noordwesten van Dharavi is een hele wijk die zich vrijwel alleen met recycling bezighoudt. Thirteenth Compound, de dertiende wijk. Een naam met een poëtische kwaliteit. Twaalf is het getal van heelheid, volledigheid. Met twaalf worden veel cycli compleet. En dat terwijl deze dertiende kant van onze wereld de kringloop pas echt sluitend maakt.



Deze wijk is herkenbaar aan de grote hoeveelheid spullen die op de daken wordt verzameld. Terwijl in de rest van Dharavi de daken vooral dienen als beschutting tegen de zon en de moessonregens, worden de daken in Thirteenth Compound gebruikt voor opslag van lichte goederen. Vooral plastic. Het weegt vrijwel niks en heeft een groot volume. Het dak is de ideale plek voor opslag in zo’n dichtbebouwd gebied.



De metaalhandelaar haalt zijn waren van de wagen. Metalen laten zich gemakkelijk sorteren omdat eigenschappen sterk verschillen. Koper heeft een afwijkende kleur. Aluminium is erg licht van gewicht. IJzer is magnetisch terwijl andere metalen dat niet zijn.


Roestige golfplaat, zo niet voor daken, is bruikbaar als gevelbekleding.



Blikken voor voedingsmiddelen kunnen verkocht worden nadat ze zijn schoongemaakt. Afhankelijk van de conditie vindt zo’n blik zijn weg opnieuw naar de fabriek (puntgaaf), naar een producent van iets vloeibaars (gebruikt) of naar een handelaar in brandstof en olie (wat roestig).





Alle verpakkingsmaterialen zoals kunststof vaten en jerrycans kunnen verhandeld worden. Voor kartonnen dozen geldt hetzelfde. Is de doos puntgaaf, dan wordt die terugverkocht aan de fabriek. De naam van de fabrikant staat er immers al op. De dozen in mindere conditie worden verkocht aan transporteurs voor wie de naamsvermelding niet van belang is. Verhuisbedrijven bijvoorbeeld. Alleen dozen die echt versleten zijn gaan als grondstof naar de papierfabriek.





Te midden van de stoffige daken van Dharavi is Thirteenth Compound een oase van kleuren.

1 opmerking:

  1. dat is toch fantastisch! Alles hergebruikt!
    Had[den] wij/iedereen dat maar vanaf het begin gedaan.
    Hoe lang ben je nu al in India?
    Alles goed met jou/jullie?
    Groet!

    BeantwoordenVerwijderen