Dharavi is niet alleen de bestemming van plattelandsbewoners die proberen een beter bestaan op te bouwen door naar de grote stad te trekken. Het zijn juist ook bewoners uit Mumbai die er hun toevlucht zoeken nadat ze hun huis uitgezet zijn in het kader van herontwikkeling. Sloppenwijken dichter bij het centrum van Mumbai worden gesloopt om plaats te maken voor hoogbouw. Een deel van de oorspronkelijke bewoners vindt onderdak in de nieuwbouw. Anderen kunnen niet in de hoogbouw gaan wonen omdat hun werk dat niet toelaat. Veel ondernemers hebben een zaak aan de straat nodig. Verkoop werkt immers alleen op de begane grond.
Foto 1. De winkel van de kleermaker is minder dan twee meter breed en iets meer dan een meter diep.
De vraag naar winkelruimte in Dharavi is enorm en een winkel van een meter diep is daarom al de moeite waard. Vaak begint het met verkoop op een kleedje op straat tegen een blinde muur in een steeg. Een stalletje is een stap vooruit en een gebouwde winkel is een logisch vervolg.
Foto 2.Links de kleermakerswinkel, rechts beginnende straatverkopers.
Boven de kleine winkel is ruimte gemaakt voor een kamer. Door deze wat naar buiten te laten steken is er binnen meer ruimte en is er beneden beschutting tegen zon en regen. De toonbank van de winkel kan naar buiten geschoven worden, wat weer ruimte in de winkel oplevert. De bedrijfsvoering is perfect afgestemd op de afmetingen van de winkel. Er wordt geen voorraad gehouden en ook de productie vindt ergens anders plaats.
In de winkel worden bestellingen van klanten opgenomen en uitgeleverd. In het bestellingenboek worden afspraken over het ontwerp opgeschreven. Alle maten van de klanten staan er in en met kleine staaltjes van de stoffen worden keuzes vastgelegd. Als een klant haar bestelling komt afhalen loopt iemand naar het naaiatelier om het gevraagde op te halen.
In het atelier boven de winkel wordt kleding gemaakt. De afstand tussen productie en verkoop is dus erg kort en heel efficiënt. De steeg ligt aan een drukke straat, wat goed is voor de klandizie.
De winkel en het naaiatelier zijn tegen een blinde muur gebouwd. En die muur is onderdeel van een groter huis dat nog stamt uit de tijd dat het hier een gewoon vissersdorp was. Dit verhaal van aanbouwen en opbouwen is typisch voor de architectuur van een sloppenwijk. Het krachtenspel van de samenleving is er mooi zichtbaar. De eigenaar van het huis kon (of moest) er mee instemmen dat er naast zijn huis handel wordt gedreven. De breedte van de oorspronkelijke straat liet een stalletje van slechts een meter diep toe. Dat werd verbeterd tot een gebouwde winkel. Daarbovenop kwam een atelier dat een beetje uit kon steken. En zo vond een ondernemer onderdak voor zijn zaak.
Het verhaal van deze winkel is het verhaal van de meeste ondernemers in een sloppenwijk. Dit verhaal is ook het verhaal achter de veel te smalle steegjes in een sloppenwijk. Want stel je maar eens voor dat de kleermakerswinkel en zijn atelier hier niet zouden zijn. Dan stonden we in een heel gewoon straatje in een heel gewoon dorp.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten